The violent witch ยัยแม่มดตัวร้ายอย่างฉันขอรักเจ้าชาย

พวกคุณคงจะเคยได้ยินตำนานรักต่างๆ มากมาย ไม่ว่าจะเป็น โรมิโอกับจูเลียสไซคีกับคิวปิด หรือตำนานรักยอดนิยมอย่าง เจ้าชายผู้สูงศักดิ์กับเจ้าหญิงผู้เลอโฉม แต่ไม่ว่าจะเป็นตำนานรักใดก็ต้องพบกับอุปสรรคขวากหนามมากมายเหลือเกิน เป็นเหตุการณ์ซ้ำๆ ไม่หนีกันมากมายนักหรอก แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเป็นที่ชื่นชอบของทุกคน

แล้วคุณล่ะ เคยได้ยินความรักของแม่มดหรอเปล่า จะผิดไหมที่แม่มดจะมีความรักกับเขาบ้าง จะต้องพบเจอกับอุปสรรคขวากหนามมากมายแค่ไหนนะ? แล้วใครล่ะ ที่จะมาครอบครองหัวใจของยัยแม่มดตัวร้ายทั้ง 5 อย่างพวกเธอ

บทนำ

แม่มดทั้ง 5

คืนหนึ่ง

ที่ผับแห่งหนึ่งในประเทศไทย

กรุงเทพมหานคร

“เฮ้ย!ฟีฟ่าแกเป็นอะไรวะ วันนี้แกมั่วเพลงในแพทเทิร์น ดีนะที่พวกลูกค้าไม่รู้น่ะ” ฟาเรนไฮต์ นักร้องนำสาวสวยผู้มีนัยน์ตาสีฟ้าเข้ม ลูกครึ่งไทย-อังกฤษ เจ้าของเรือนผมสีน้ำตาลแดง เรียกได้ว่าไม่มีผู้ชายคนไหนกล้าปฏิเสธเธอ เพราะเพียงแค่สบนัยน์ตาสีฟ้าเข้มก็ต้องยอมให้กับเธอ พูดขึ้นพลางจิบเบียร์ในมือไปด้วย

“โทษที...ฉันไม่ค่อยมีสมาธิเท่าไหร่” ฟีฟ่าสาวสวยลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น เจ้าของตำแหน่งมือกลองของวง คิ้วโก่งสวยรับกับใบหน้าเรียวยาว จมูกโด่ง ริมฝีปากสีแดงสด ผู้ที่มีบุคลิกสวยห้าวๆ จึงทำให้เป็นที่ชื่นชอบของสาวๆ หลายต่อหลายคน เอ่ยขึ้นอย่างเหม่อลอย นัยน์ตาสีน้ำตาลจ้องมองออกไปด้านนอกหน้าต่างอย่างเงียบ

“ไง คิดถึงใครอยู่ล่ะ...ใช่คนที่อยู่ใน iPhone แกรึเปล่า หนุ่มน้อยผมสีน้ำตาลอ่อน”

“หุบปากไปเลยเวอร์จิ้น”

เวอร์จิ้นหรือเวอร์จินเนีย สาวน้อยมือกีต้าร์ประจำวงพูดขึ้นแซวฟีฟ่า จนโดนฟีฟ่าตะคอกกลับมา แต่คนถูกว่าก็ใช่จะว่าอะไร นอกจากหัวเราะน้อย ลูกครึ่งไทย-จีน ผู้มีใบหน้าสวยหวานทุกอิริยาบถของเธอล้วนน่ารัก ผู้พบเห็นจึงมักเข้าใจผิดเสมอว่าเป็นน้องเล็กของวง

“เอ้า...ตกลงพวกแกจะกลับบ้านไหมเนี่ย ฉัยไม่ได้มีเวลากับพวกแกนานหรอกนะ” คนที่พูดคือนิวเซีย มือเบสของวงผู้มีใบหน้าสวยซ่อนเปรี้ยว ลูกครึ่งไทย-นิวซีแลนด์ เจ้าดื้อประจำวง พูดขึ้นในขณะที่สะพายกระเป๋าใส่เบส คิ้วเรียวๆ ขมวดชนกัน แสดงถึงความไม่พอใจระดับหนึ่ง

“ทำไม แกจะรีบไปไหนนิวเซีย...” อะไมล์นี่ สาวน้อยมือคีย์บอร์ดของวง นัยน์ตาสีเขียวน้ำทะเลที่ยากจะหยั่งถึงความรู้สึก เรียกได้ว่าสวยดุ ทำให้ค่อนข้างเป็นที่เกรงใจแก่เพื่อนๆ ในวง เอ่ยขึ้นเรียบๆ

“ฉันจะรับไปนอนเข้าใจไหม รถก็รถฉัน แต่พวกแกไม่เกรงใจกันเลย โอ้เอ้อยู่ได้นี่มันจะตี 2 แล้วนะ”นิวเซียเบ้ปากอย่างไม่สบอารมณ์เท่าที่ควร

“ไปๆ ก่อนที่คุณหนูขี้วีนจะของขึ้น” สุดท้ายฟาเรนไฮต์เป็นคนยุติการโต้เถียงต่างๆ ไว้ แต่ก็ได้ของแถมคือสายตาที่ฟาดฟันจากนิวเซียไป

[Fifa’s Part]

‘ปล่อยนะคนเลว! แกจะทำอะไรฉันทะ ช่วยด้วยค่ะ!!’

ในขณะที่เรากำลังเดินไปที่ลานจอดรถกัน ก็ได้ยินเสียงของผู้หญิงร้องขอความช่วยเหลือดังมา

“แกจะไปไหนฟีฟ่า!”เวอร์จิ้มร้องถามทันทีที่เห็นฉันวิ่งเข้าไปหาต้นตอของเสียงขอความช่วยเหลือ

“ฉันจะเข้าไปดูว่ามันเกิดอะไร” ฉันวิ่งไปตอบคำถามไป โดยที่ไม่ฟังเสียงเรียกจากเพื่อนๆ

ภาพที่ปรากฏก็คือผู้หญิงคนหนึ่งกำลังถูกผู้ชายลวนลามอยู่ ให้ตายเถอะ! ไอ้พวกผู้ชายชั่วพวกนี้

พอเห็นอย่างนี้แล้วมันทนไม่ได้ ต่อมของพลเมืองดีก็ถูกปลุกให้ทำงาน

“เฮ้ย! แกจะทำอะไรผู้หญิงคนนั้นวะ!”

ได้ผล เพราะไอ้สัตว์เดรัจฉานที่อยู่ในร่างคน หันมามองทันทีที่ได้ยินเสียงของฉัน มันจ้องเขม็งเลย ประหนึ่งว่าฉันกำลังขัดจังหวะความสุขของมัน ก่อนจะสบถคำหยาบมากๆ ใส่ฉัน

“ฉันถามว่าแกจะทำอะไรผู้หญิงคนนี้”

“ไม่ใช่เรื่องของเธอ...”

“...”

“หรือว่าเธออยากจะมาสนุกกับฉันแทนก็เลย...เข้ามาขัดจังหวะของฉันยับยั้งนี่” ไอ้วายร้ายนั่นยิ้มเจ้าเล่ห์และไล่มองฉันอย่างกระลิ่มกระเหลี่ยไอ้เวรนี่สงสัยจะไม่อยากตายดีแล้วละมั่ง ถึงได้กล้าพูดอย่างนี้ออกมา

“ช่วยฉันด้วยนะคะคุณฟีฟ่า ไอ้ผู้ชายคนนี้มันตามมาลวนลามฉัน”

ไม่ต้องสงสัยว่าผู้หญิงคนนี้รู้จักฉันได้ยังไง ผู้หญิงคนนี้เป็นพนักงานในผัน ฉันก็เพิ่งจะสังเกตชุดที่เธอใส่เมื่อครู่นี่เอง

“ปล่อยยั้งนี่ซะ”

“แล้วต่อไปก็เธอแทนใช่ไหมคนสวย” ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบ ไอ้ชั่วนั่นก็รีบสวนขึ้นมา นี่ฉันให้โอกาสแกแล้วนะ

พลั่ก!

ไอ้ชั่วนั่นล้มลงไปนอนที่พื้นด้วยแรงส่งจากเท้าฉัน เรียกง่ายๆ ก็คือ มันถูกฉันถีบลงไปนอนกับพื้นอย่างหมดสภาพเลยล่ะ

“หลบไป...”

ฉันหันไปสั่งผู้หญิงคนนั้นให้หลบออกไป ก่อนที่จะเดินเข้าไปจัดการไอ้ชั่วนั่นอีก ปากดีนักนะ ต้องเอาเลือดปากออกมาดูซะหน่อยแล้ว ว่ามันมีสีเหมือนคนอื่นหรือเปล่า

พลั่ก! อัก!

ทั้งหมัดซ้ายที่พุ่งเข้าที่มุมปากซ้าย ขวาที่เบ้าตาซ้าย ไอ้ชั่วนั่นพยายามตอบโต้ฉัน แต่ก็ไม่ได้แอ้มฉันสักหมัดหรอก ใบหน้าขาวๆ ของไอ้หมอนั่นเต็มไปหมดด้วยรอยช้ำ สภาพเนียนเหรอ ไม่ต่างจากหมาถูกรถชอ่ำ

“เลือดของแกมีสีแดงนี่นา”

“ยั้งบ้า!8$%^#@$#%”

“เฮ้ย!ฟีฟ่าแกเล่นซะขนาดนี้เลยเหรอหะ”เวอร์จิ้นที่วิ่งมาถึงก่อนเป็นคนแรกถามด้วยความตกใจ

“ก็ไอ้เวรนี่มันลวนลามพนักงานในรู้น่ะ แถมมันยังปากดีอีก ฉันเลยหมั่นไส้”

“เลยซัดไอ้หมอนี่ปางตาย ใช่ไหมฟีฟ่า” ยังไม่ทันพูดจบ ฟาเรนไฮต์ก็พูดขึ้นมาอย่างเอือมๆ ก่อนจะส่ายหัวเบาๆ

“มีอะไรกาน้านิวเซียกับไมล์นี่ถึงได้ไปตามพี่มากะทันหันอย่างนี้” พี่ไบต์เจ้าของผับที่พวกเราเล่นดนตรีกันอยู่เข้ามาถาม เจ้าของเรือนผมสีน้ำตาลเข้ม ใบหน้าหล่อร้ายแบบพวกมาเพียบ ซึ่งไม่ใช่แค่หน้าตาเท่านั้นนะ นิสัยก็ไม่หนีจากพวกมารเท่าไหร่หรอก

“อย่าให้ฉันกลับไปได้นะ ฉันจะพาพวกมาเล่นงานแก!”

“ปากดีนักนะ...”

และแล้วก็จบลงด้วยหมัดสุดท้ายเวชยางไอ้เวรนั่น ไม่สำนึกเลย

“แล้วฉันจะรอนะ ถ้าแกไม่ตายซะก่อน ฝากด้วยนะพี่ไบต์”ร่างสูงหันมาพยักหน้าก่อนจะเดินไปคว้าคอเสื้อมันไว้ “ไป เดี๋ยวฉันจะพาแกไปสนุกอีกรอบก่อนจะกลับบ้าน โทษฐานยุ่งกับที่ของฉัน”

โชคดีนะไอ้พวกขยะสังคม เฮ้อ! เสื้อคลุมฉันเลอะไปหมดเลย ทิ้งไปเลยดีกว่า เดี๋ยวพี่ยูฟ่าจะสงสัยเอา

“ยั้งแม่มดจำเอาไว้นะ นี่คือของฝากสุดท้ายจากไอ้เวรนั่น

ฉันยิ้มหยันกับคำพูดของมัน

“แล้วฉันเคยบอกแกว่าเป็นนางฟ้าหรือไง” ก็จริงของมัน นี่คงจะเหมาะกับฉันมากที่สุดแล้ว

“ฉันชอบฉายาจากไอ้เวรนี่จัง ว่าไหมทุกคน”

ทุกคนเหลือพร้อมใจกันพยักหน้ากับคำพูดของนิวเซีย

“The 5 Witches”อะไมล์นี่ที่ยืนเงียบอยู่ตั้งนานก็พูดขึ้น ใช่แล้วแม่มดทั้ง 5